شاید در همین زمان که شما در حال خواندن این مطلب هستید صدها میلیون دلار ارز خارجی در کمدها، گاوصندوق‌ها و کشوها یا در کیف و جیب مردم کشور ما به نیت‌های مختلف نگهداری می‌شود. به نیت مردم کاری نداریم؛ جمعی برای سفر آینده ارز خریده‌اند، برخی بدهی ارزی دارند و ارز را نقدی می‌خرند تا به موقع حواله کنند، بعضی هم برای جلوگیری از افت ارزش پولشان اقدام به خرید و نگهداری ارزهای معتبر خارجی می‌کنند پاره‌ای از رندان و دلالان هم برای بورس‌بازی به این کار می‌پردازند.
هر گروه برای خود استدلال و انگیزه‌ای دارد که در جای خود قابل نقد و بررسی است ولی باید نکته مهم این است که چگونه می‌توان از این جریان به نفع اقتصاد کشور استفاده کرد.
به نظر من اگر بانک مرکزی اوراق قرضه ارزی با تاریخ‌های معین و با نرخ سودی معمولی منتشر کند، مقادیر بسیاری از ارزهای در دست مردم یعنی همان کاغذهای رنگی چاپ اروپا و آمریکا که در واقع سود آن مستقیم به جیب چاپ‌کنندگان و انتشاردهندگان آن می‌رود، تبدیل می‌شود به اوراق قرضه چاپ بانک‌مرکزی یا حتی اگر اجازه دهند چاپ بانک‌های دیگر.
در این صورت مردم با خیال راحت به جای نگهداری ارز از این اوراق نگهداری می‌کنند و هم با آن بورس بازی می‌کنند هم برایشان سودی هر چند مختصر ایجاد می‌شود. هر زمان هم که خواستند آن را به هر جا که خواستند حواله می‌کنند یا تبدیل به اسکناس.
از سوی دیگر بانک‌مرکزی هم اولا از پولی که مردم در اختیارش می‌گذارند، بهره می‌برد یا به صاحبان صنایع و بازرگانان و غیره وام می‌دهد و همچنین به نوعی اطلاعات ارزهای در دست مردم و کنترل آن را در دست می‌گیرد.
