طبق آخرین گزارش بانک‌مرکزی از آمارهای بانکی، مانده سپرده‌ها در سیستم بانکی کشور در پایان خرداد ماه سال ۱۳۹۶ بالغ بر ۱۳۳۷۴ هزارمیلیارد ریال بوده این درحالی است که در همین مقطع کل تسهیلات اعطایی ۱۰۰۴۳ هزارمیلیارد ریال بوده‌است. این ارقام در خرداد ماه سال ۱۳۹۴ به ترتیب حدود ۸۶۰۰ هزارمیلیارد ریال و ۷۰۰۰ هزامیلیارد ریال بوده‌است. به عبارتی طی دوسال، مانده سپرده‌ها نزد بانک‌ها ماهانه ۱۹۶هزارمیلیارد ریال و تسهیلات ۱۳۹ هزارمیلیارد ریال افزایش داشته‌است. با توجه به ۲۲ هزار شعبه فعال بانک‌ها در حال حاضر دارند و با فرض ثابت بودن این تعداد طی دو سال گذشته به طور متوسط هر شعبه توانسته ماهانه ۹ میلیارد ریال سپرده جدید جذب و ۶ میلیارد ریال تسهیلات جدید اعطا کند.
این در حالی است که بنا بر گزارش‌های غیررسمی، در سال ۹۴ هر شعبه بانک به طور متوسط ۱۱ نفر پرسنل و سالانه ۳۶ میلیاردریال هزینه داشته است. یعنی با ماهی ۳ میلیارد ریال بانک ها به طور متوسط تنها ۹ میلیارد ریال سپرده جذب کرده‌اند.
این محاسبات نشان می‌دهد حتی با وجود نرخ‌های بالاتری که از تسهیلات دریافت می‌کنند به سختی امکان رسیدن به سود برای آن‌ها وجوددارد که در صورت کاهش نرخ‌های سود تسهیلات تشدید خواهدشد. لازم به ذکر است که در این محاسبات سایر هزینه های شعبه و بخصوص هزینه‌های مربوط به نکول بدهی‌های سررسید شده مشتریان لحاظ نشده‌است.
با این توضیحات خیلی دور از ذهن نیست بانک‌هایی که هزینه متوسط نگهداری هر شعبه آن‌ها بیش از میانگین باشد یا میزان سپرده‌های کمتری جذب کرده باشند در معرض خطر قرارداشته‌باشند.
به این ترتیب در آینده‌ای نزدیک بانک‌ها ناگزیر خواهند بود با بازنگری در مدل کسب‌وکار، فرایندها و ایجاد تحول اساسی در مدل کارکرد شعب، جذب سپرده‌ها و اعطای تسهیلات را به شیوه‌های مناسب‌تر و به کمک سایر موسسات تخصصی انجام دهند.